7 ankerpunten voor een veilig en gezond wandelpaard (deel 2/2)
5. Een goede leider is zelfbewust en flexibel
Heb je er bij jezelf al eens bij stilgestaan, hoe jij je voelt en bijgevolg gedraagt in verschillende situaties? Hoe voel je je als je in een situatie zit waarin je aan het leren bent? Word je er helemaal enthousiast van, of vind je het toch een beetje spannend? Voor je paard is dit hetzelfde; afhankelijk van de omstandigheden, kan hij zich anders voelen en/of gedragen. Leer dat herkennen, niet alleen bij jezelf maar ook bij je paard. Dan kan je er ook naar handelen en succesjes boeken als team. Wees je ook bewust van de wisselwerking die jullie op elkaar hebben. Heb je zelf prestatiestress om op wedstrijd te gaan? Weet dan dat je dit mogelijks overzet op je paard. Hoe snel versterken jullie elkaar in je enthousiasme? Heb je een Draver die gefokt en getraind is om in een kudde paarden zijn plekje te veroveren? Ga dan heel bewust om met groepsritten en hou dus met andere woorden ook rekening met het doel waarvoor je paard gefokt is. Misschien wordt je paard ook een dagje ouder en wordt zijn lichaam wat gevoeliger door artrose. Leer dit zien en jullie werk er op aanpassen. Wist je dat heel veel onveilige situaties met wandelpaarden gecreëerd worden door onzekere ruiters? (H)erken je dat bij jezelf? Laat je dan begeleiden door een combinatie met ervaring, die je tijd geeft om je vertrouwen op te bouwen. Ben je al jaren lang wandelruiter? Dan heb je misschien ook al gemerkt dat de omgeving verandert. Pakweg 10 jaar geleden was het aantal bakfietsen of drones in het straatbeeld veel lager dan vandaag. Met andere woorden, geen enkele dag is hetzelfde: noch voor jezelf, noch voor je paard, noch qua omgeving.
Passend tuig is een noodzaak. Hoe ver kan jij lopen in schoenen die knellen of te groot zijn? Hetzelfde geldt voor je wandelpaard en zijn/haar zadel. Ook de rest van het tuig moet passen voor je paard. Laat je daarbij niet leiden door modetrends, maar kijk gewoon wat je paard comfortabel vindt. Zo zal bijvoorbeeld niet elk paard gebaat zijn bij een anatomisch gevormd hoofdstel. Daarbij is het ook zo dat het type tuig wat je gebruikt, minder belangrijk is dan de manier waarop je het gebruikt. Een bitloze optoming is niet noodzakelijk vriendelijker voor je paard, als dat betekent dat je een hele buitenrit lang aan de teugels hangt te sleuren. Sommige paarden vinden het ook gewoon fijner om iets in hun mond te hebben. Denk maar eens aan die collega die vaak een pen in de mond heeft. Bitloos kunnen rijden kan ook wel een goed alternatief zijn. Zo heb ik dit zelf ook al af en toe gedaan, wanneer mijn paard ingrepen onderging aan zijn gebit. Bekijk onder verschillende omstandigheden, naar wat voor jou en je wandelpaard werkt en pas toe wat voor jullie comfortabel is. Ook het gebruik van dekens is een punt om bij stil te staan. Voor paarden met zomerexceem, kan een exceemdeken in de zomer voor comfort bieden en schuren tegen gaan. Sommige paarden zijn ook blij met een vliegendeken, al is gezond verstand hier naar mijn mening ook een belangrijke factor. Afhankelijk van de weersomstandigheden, kan het soms ook voor een zeker discomfort zorgen als je paard ofwel dagenlang met een nat deken rond loopt, in periodes van regen. Met extreem warm weer kan het voor je paard ook net oncomfortabel zijn om een vliegendeken te dragen. Vaak biedt een goede schuilplek dan het meeste comfort. In de winter is het zinvol om het gebruik van dekens te bekijken in functie van de leeftijd van je paard. Een jong paard zal je mogelijks graag een aantal winters goed in de vacht laten komen en een natuurlijke weerstand laten opbouwen. Een ouder paard zal kunnen baat hebben bij een deken om zijn spieren en gewrichten warm te houden. Ook de mate waarin hij/zij werkt kan een beslissende factor zijn om voor winterdekens te kiezen. Voor een sportpaard wat intensief werkt en bezweet is, zal er vaak gekozen worden voor een deken. Dit om de vachtgroei in te perken of net een extra laag te bieden, waar men er voor gekozen heeft het paard te scheren. De wandelpony met de dikke vacht, die doorheen de winter af en toe een klein buitenritje maakt, zal waarschijnlijk de winter makkelijk zonder deken doorkomen. In principe kunnen we er vanuit gaan dat een paard in staat is zijn temperatuur voldoende zelf te regelen. De vacht past zich aan op basis van de weersomstandigheden en het daglicht. Voorwaarde is sowieso wel dat je paard kan schuilen en voldoende voeding ter beschikking krijgt. Wat betreft voeding is continu ruwvoer (gras/hooi/stro/…) een basis. De nood aan krachtvoer (soort en hoeveelheid) kan per paard verschillend zijn. Bekijk de intensiteit van zijn/haar werk, leeftijd, temperament,... Je dierenarts en/of de deskundige in de voedingswinkel kunnen je zeker verder helpen bij het vinden van de juiste samenstelling!
Voor elk paard is een goede huisvesting belangrijk. Het is mijn overtuiging dat elk paard nood heeft aan weidegang, uiteraard aangepast aan zijn voedselbehoeften. Sommige paarden hebben nood aan een vette weide, andere hebben om gezondheidsredenen voldoende aan een eerder schraal land. Uiteraard hangen de mogelijkheden ook af van de omgeving en accommodatie. In een dicht bevolkt land als België is er helaas niet op elke plek de mogelijkheid om je paard 365 dagen per jaar op de weide te hebben. Wil je in de zomer voldoende voedzaam gras hebben, mag het in de winter niet allemaal kapot gelopen worden. Sowieso is het voor elk paard mentaal nodig om in de buitenlucht te kunnen zijn, te bewegen, wat te kunnen rondscharrelen. Bijvoorbeeld droge zandpaddocks kunnen zeker (voor een deel van het jaar) een goed alternatief zijn. Voor een paard is het sowieso ook belangrijk om een schuilplek te hebben. In de winter voor te schuilen bij barre weersomstandigheden, in de zomer voor vliegen en dazen. Een mogelijkheid om droog te staan, is ook belangrijk voor de kwaliteit van de hoeven. Daarnaast is contact met of zicht op soortgenoten voor een kuddedier als een paard (uitzonderingen buiten beschouwing gelaten, sommige paarden gedijen perfect alleen). Wees ook kritisch bij veranderende behoeften van je paard. Mijn eigen paard heeft tot zijn 18 jaar in een systeem gestaan met een schuilstal/zandpaddock/weidegang. Door zijn meer gevorderde leeftijd werd het nodig om voor een ander comfort te zorgen. De laatste twee jaren vond hij in de winter niet altijd de mogelijkheid om voldoende te kunnen slapen en dat bracht de nodige kwaaltjes mee. Het was absoluut geen eenvoudige beslissing om een vertrouwde plek na bijna 15 jaar achter te laten, maar wel noodzakelijk voor zijn levenskwaliteit. Nu gaat hij in de wintermaanden ‘s nachts op stal, waar hij ervan geniet om uitgebreid in het stro te slapen. Voldoende kunnen rusten en neerliggen is voor hem belangrijk om fit te blijven. Binnen, buiten, op aparte paddocks of in kudde. Er zijn tal van mogelijkheden om combinaties te maken en uit te zoeken wat voor jou en je paard het beste past. Zoek in functie daarvan een plek waar jullie je beiden comfortabel voelen. Paarden houden van consequentie en structuur, weinig paarden zijn volgens mij gebaat bij frequente veranderingen van leefomgeving. Zelf vind ik het dus ook belangrijk op het vlak van huisvesting stabiliteit te bieden aan je paard en bewuste keuzes te maken. Tot slot houdt dat ook in dat je er kan voor kiezen wat je al dan niet uitbesteedt. Heb je zelf nog veel te leren over paardrijden en omgaan met paarden én daarnaast misschien ook nog een huishouden en een drukke job, dan is het mogelijks een goede oplossing om het werk voor je paard en het voederen onder begeleiding te doen van een ervaren stalbeheerder. Doe je zelf het werk, dan is het zeer fijn om je paard nog beter te leren kennen op een andere manier: hoeveel eet hij (en ja, dat kan je bijvoorbeeld leren door mesthoopjes te gaan tellen in de weide), welke kruiden eet hij, wat zijn de hoeveelheden die hij/zij drinkt, waar kiest je paard zijn/haar slaapplekje,...? Het zal je ondertussen waarschijnlijk wel duidelijk zijn dat je met een paard heel lang kan blijven bijleren. Leuk nieuws hé!
Tot slot...
Dit zijn een aantal ankerpunten om naar mijn mening een paard te hebben wat fysiek en mentaal kan presteren als wandelpaard. Ook in andere vormen van recreatie of sport is het mijn overtuiging dat een dergelijk beleid kan bijdragen aan de prestaties. Al moeten we ook zo eerlijk zijn met onszelf dat het mogelijks niet op elk moment haalbaar is om aan alles te voldoen. Het bewustzijn daarvan is al een grote stap! En daarnaast regelmatig kritisch evalueren waar de groei- en of verbetermogelijkheden zitten. Mijn bedoeling met het belichten van deze onderwerpen, is om jou wat stof tot nadenken en inspiratie te geven. Uiteraard valt er over elk onderwerp nog veel meer te vertellen.
Nu vraag je je misschien nog af wat er nodig is om de buitenwereld te paard in te trekken? Hoe zet je de eerste stap? Dat kan voor iedereen verschillend zijn. Sta je er alleen voor, dan ga je mogelijks op verkenning met je wandelpaard aan de hand of misschien wel in de lange lijnen. Heb je in je omgeving de mogelijkheid om aan te sluiten bij een combinatie met veel ervaring, kan het wellicht ook zo zijn dat je daar kan op meeliften. Beide hebben zijn voordelen, in het eerste geval zijn jij en je paard op elkaar aangewezen. In het tweede geval kan je meeliften op het kuddegevoel wat gecreëerd wordt. Zo lang je je maar bewust bent van de grenzen van jezelf en die van je paard, is alles ok. De weg naar het doel is minstens even belangrijk als het doel zelf. Neem je tijd en geniet onderweg!
Groetjes, namens Ulaan en mezelf,
Ivy
Reacties
Een reactie posten